21 september 2022 vijfde dag van de Lourdesreis.

Ook vandaag was het opnieuw prachtig weer. De zon scheen volop aan een stralende hemel. We begonnen deze dag met de internationale hoogmis in de immens grote ondergrondse Pius X-kerk. Toen ik de kerk naderde, kon ik al van verre horen dat er enkele duizenden mensen bij elkaar waren gekomen. Ook in de sacristie was het een drukte van belang. Volgens mijn schatting iets meer dan honderd priesters, diakens, pastoraal werkers en acolieten kleedden zich voor de viering. Ongeveer een kwartier voor aanvang werd het opeens stil. De verschillende landen-groepen werden welkom geheten. Daarna begon de stoet te trekken, voorafgegaan door heel veel vlaggen en vaandels. Een imposant gezicht. Voorganger in de viering was Mgr. Dominico Battaglia, aartsbisschop van Napels, in concelebratie met alle aanwezige priesters en twee andere bisschoppen, onder wie Mgr. Everard de Jong, hulpbisschop van het bisdom Roermond en apostolisch administrator van het Nederlands militair ordinariaat. Persoonlijk houd ik niet van deze massaliteit, maar van onze pelgrims hoorde ik dat ze het prachtig vonden en zeer onder de indruk waren.Na de viering zijn we met de hele groep naar de plek gegaan waar de kaarsen gebrand worden die mensen offeren voor een bepaalde intentie. Wij hebben daar de Lourdeskaars ontstoken die we meegebracht hadden vanuit de Lourdesmis van vorige week woensdag in de basiliek in Boxmeer. Ook was er een kaars, van 'De Vrouwen van Nu', afdeling Boxmeer. Jeanne Lemmens had daar een prachtig gedicht bij gemaakt. Bij het ontsteken van beide kaarsen hebben we stil gestaan bij alle mensen die ons gevraagd hebben in Lourdes voor hen te bidden en bij Maria een kaarsje te ontsteken voor hun intenties. Al deze talloze kaarsen en kaarsjes staan voor evenzovele gebedjes en gebeden om licht, even zovele intense verlangens naar uitzicht in moeilijke situaties en oplossingen voor kleine en grote problemen. Er wordt ontzettend veel gebeden in Lourdes. Voor ons kwamen al die gebeden even samen in de vurige vlam van onze grote Lourdeskaars. We hebben Maria gevraagd al die gebeden door te geven aan haar Zoon.  

De namiddag was vrij. Bij het avondeten hoorde ik wie wat zoal gedaan had. Met het toeristentreintje naar Oud-Lourdes, waarin vooral de prachtige markthallen veel bewondering hadden geoogst. Naar het wassenbeeldenmuseum. Naar Petit Lourdes. Of zomaar op een terrasje genoten van de zon, een drankje en de mensen. Of nog de laatste boodschappen en souvenirs ingekocht. Maar voor we aan tafel gingen hebben we eerst in een intieme eucharistieviering in de bovenste kapel van de Zusters van Saint Frai gebeden voor alle intenties en elkaar en Maria bedankt voor de mooie week. Het was een waardige viering. Na het avondeten verzamelden we ons in de ontvangsthal van Hotel Helgon voor een gezellige afsluiting. Er waren mooie toespraakjes, 'Als de lente komt dan stuur ik jou tulpen uit Amsterdam' en andere liedjes uit de oude doos schalden door de hal, ritmisch begeleid met de meegebrachte rood-wit-blauwe vlaggetjes. Simon zong twee gevoelige Engelstalige evergreens en Maaike liet in een prachtige vertolking van 'De monniken' van Jaap Fischer horen dat ze niet alleen prachtig piano speelt maar ook heel mooi zingt.

De volgende ochtend – 22 september – was iedereen al vroeg op. Koffers pakken en kamer ontruimen. Om 10.30 uur met de bus naar het vliegveld van Tarbes. Een uurtje eerder dan gepland arriveerden we om 17.45 uur op het Wijerplein In Boxmeer. We kunnen terugkijken op een mooie week. Iedereen heeft genoten en samen hebben we er een inspirerende bedevaart van gemaakt. En daarbij komt nog dat we fantastisch weer hadden… Graag willen we langs deze weg alle mensen uit Boxmeer die deze bedevaart met de collecte en door hun sponsoring mogelijk hebben gemaakt van harte bedanken!

Astrid Kerstens en Ben Wolbers

20 september 2022 vierde dag van de Lourdesreis

Na een goede nachtrust en een lekker ontbijt zijn we met de hele groep naar het Heiligdom gegaan om de kleine kruisweg te lopen. Het heet kleine kruisweg omdat we hier niet zoals bij de grote kruisweg over een lastig begaanbaar terrein lopen maar op een asfaltweg langs een grasvlakte, de zogenaamde grote prairie. Daardoor is deze kruisweg goed toegankelijk voor rolstoelers en mensen die wat slechter ter been zijn. De kruisweg bestaat uit in wit marmer uitgebeelde staties die tussen 2003 en 2008 gemaakt zijn door de Franse, oorspronkelijk Hongaarse, kunstenares Maria de Faykod. De kruisweg bestaat uit 17 staties; na de 14 gebruikelijke volgen nog drie beelden: ‘Maria ziet uit naar de verrijzenis’, ‘de Verrijzenis’ en ‘Jezus en de Emmausgangers’. De gezichtsuitdrukkingen en de handen zijn bijzonder aansprekend. Over deze kruisweg werd opvallend veel nagepraat. Men voelde zich 'geraakt' - vooral omdat de lijdensweg van Jezus gekoppeld werd aan de 'staties' van de eigen levensweg en aan gebeurtenissen in onze maatschappij. Na de lunch stonden twee activiteiten op het programma. De helft van de groep ging naar de Cité de Saint Pierre, de andere helft vertrok naar Le Gavernie in de Pyreneeën. Hier volgt het verslag dat een van de deelnemers, Colette Kuling, van deze trip schreef.

Le Gavarnie

Een prachtige busreis voerde ons bergopwaarts langs de Gave. We namen de tijd om even uit te stappen op de boogbrug over de Gave. Kees Thijssen vertelde over deze brug een prachtige legende. Na korte pauze trokken we verder. De stemming in de bus was ontspannen, iedereen had er zin in en het weer was 'hemels'. We passeerden een hoog op de bergen geplaatst Mariabeeld, Maria in de sneeuw. Daarna reden we het aan de Spaanse grens gelegen Le Gavarnie binnen, een klein, authentiek dorp gelegen in de Cirque de Gavarnie (UNESCO Werelderfgoedlijst). We hebben intens genoten van de Pyreneeën, het fantastische uitzicht op de Cirque de Gavarnie, de hoge bergtoppen en de watervallen.  Al met al een geweldige plek om na het wandelen van de kleine Kruisweg in de ochtend, weer nieuwe energie op te doen. Hier hadden we volop de tijd om in ons eigen tempo de bezienswaardigheden te ontdekken. Kees Thijssen had ons al het een en ander verteld over de fascinerende boogbrug, maar in het dorp leven ook nog legenden en verhalen over een oude kapel. Na een prachtige middag arriveerden we om rond 18.30 uur weer in Lourdes waar het avondeten op ons wachtte. 

Bezoek aan de Cité de Saint Pierre

Na de lunch trok de andere groep naar de Cité de Saint Pierre. De Cité Saint Pierre is de voortzetting van een initiatief van Bernadette. Toen er steeds meer mensen naar Lourdes kwamen, vond zij dat er ook plaats moest zijn voor een centrum waar mensen zouden kunnen verblijven die om welke reden dan ook een reis en een verblijf in Lourdes niet kunnen betalen. Wij kregen uitleg van een Nederlandse vrijwilligster, Rieky. Cité Saint Pierre ligt op een schitterende plek in de bergen. Het nadeel daarvan is dat het best zwaar is om er met rolstoelen rond te rijden. Ook voor mensen die moeilijk ter been zijn, is de klim behoorlijk zwaar. Dat gold zeker voor ons bezoek aan de zeer eenvoudige kapel die gebouwd is naar het model van de oude schaapskooi van Bartrès. Gelukkig was de chauffeur die ons vanaf het Heiligdom naar boven reed, bereid ons tot bij de Schaapskooi te brengen. Daar hebben we een fijne, eenvoudige viering gehouden. Kees beschreef daarin kort de levensgeschiedenis van Bernadette en het begin van de verschijningen van Maria aan haar. Ben ging in op de weerstanden die de verhalen van Bernadette aanvankelijk opriepen bij haar pastoor, Abbé Peyramal, en bij de wereldlijke autoriteiten. Hij besloot met een overweging waarin hij nadacht over de bron waaruit Bernadette putte om overeind te blijven bij alle achterdocht en weerstand. Na een verdere uitleg over het centrum, en de mogelijkheid om nog een aandenken te kopen, daalden sommigen te voet af naar Lourdes; maar de meesten kozen ervoor om met de bus teruggebracht te worden. Na het diner was de avond vrij. Sommigen zijn Lourdes ingegaan, anderen gingen nog eens kijken naar de lichtprocessie waaraan opnieuw duizenden pelgrims deelnamen. Nog weer anderen bleven gewoon in het hotel. Het werd een gezellige avond na een fijne dag.

Astrid Kerstens en Ben Wolbers

19 september 2022 derde dag van de Lourdesreis.

Vandaag vertrokken we al vroeg met de groep begeleiders om de grote kruisweg te lopen. Het was lekker fris, de zon scheen lekker met een strakblauwe lucht. Pastor Ben hield bij elke statie een korte overdenking waarmee hij het verhaal van ruim 2000 jaar geleden op een indringende manier in het heden plaatste. Rond kwart over negen waren we met de groep begeleiders weer terug om de pelgrims op te halen bij het hotel voor een heerlijke kop koffie of thee bij Royal. Het is elk jaar weer een fijn moment in het programma dat er speciaal voor ons een ruimte vrij gehouden wordt waar we een uurtje met zijn allen samen gezellig samen kunnen zijn. Aansluitend stond de lunch weer klaar. Snel na de lunch vertrokken we samen naar de Bernadettekerk voor de viering van de Nederlandse groep voor de handoplegging. Van diverse mensen hoorden we dat ze het een hele mooie viering hadden gevonden. Voor sommigen was het ook een tamelijk emotionele viering geweest. Simon Taa was één van de aanwezige priesters die de pelgrims de handen oplegde. Uitgerekend bij hem – van gestalte de kleinste van de priestergroep – kwam een van de langste pelgrims. De man moest een diepe buiging maken om de handen opgelegd te krijgen. Na afloop hebben we er smakelijk om gelachen. Na een uurtje 'vrije tijd' stelden wij ons op voor de Sacramentsprocessie. In een lange rij trokken wij met alle pelgrims van de Bernadettekerk naar de Pius X. De bijeenkomst in de Pius X deed ons denken aan het lof van vroeger. In het bijzonder de stilte voor de zegen met het Allerheiligste was indrukwekkend. Na de viering zochten we elkaar buiten weer op om naar het hotel te gaan voor het avondeten. De avond was verder vrij. Menigeen trok Lourdes in om de nodige inkopen te doen of de lichtprocessie nog een keer te bekijken. We kijken terug op een volle en mooie dag!

Ben Wolbers en Astrid Kerstens

18 september 2022 tweede dag van de Lourdesreis

Na een goede nachtrust kwamen we weer bij elkaar voor het ontbijt. We werden om 10.00 uur verwacht bij de grot voor de viering aan de grot die door de KRO live is uitgezonden. Gelukkig was het mooi weer. De priesters, de diakens en de pastoraal werkster van de groepen concelebreerden en assisteerden bij deze viering. Monseigneur Everhard de Jong was weer de voorganger en verzorgde deze keer ook de preek. Het was een mooie viering en naderhand hoorden we dat ook veel mensen in Nederland de mis gevolgd hadden en bedevaartgangers van onze groep herkend hebben. Snel na de viering zijn we naar het plein gegaan voor de gebruikelijke groepsfoto waarbij ook bisschop de Jong aansloot. Na de lunch stond een bezoek aan Oud Lourdes op het programma. In twee groepen hebben we een aantal belangrijke plekken bezocht: zoals de begraafplaats waar de ouders van Bernadette begraven liggen, het beeldenmuseum en twee plekken die verbonden zijn met het leven van Bernadette, het cachot en de molen. Een extra programmaonderdeel was dat we een koorddanseres zagen lopen over een kabel die gespannen was tussen de parochiekerk en het kasteel. Iedereen hield z'n hart vast toen ze viel, maar gelukkig bleek ze gezekerd te zijn. Het was een fascinerend gezicht.  Op de terugweg ondervonden we opnieuw hoe steil de straatjes hier zijn. Door elkaar te helpen zijn we toch op een veilige manier op het Heiligdom beland. Er was nog tijd over voor het diner dus menigeen heeft nog een terrasje bezocht. Na het avondeten zijn we naar het Heiligdom gegaan om deel te nemen aan de lichtprocessie. Zoals elke keer, weer voor iedereen geweldig indrukwekkend.  Het was fijn dat Piet van de Bungelaar weer voor de kaarsjes gezorgd had. De inschatting is dat we met 6500 mensen meegelopen hebben. Er volgde nog een buitengewoon gezellige avond.

Astrid Kerstens en Ben Wolbers

17 september, eerste dag bedevaart Lourdes 2022

Zaterdagmorgen om 4.30 uur waren alle 50 reizigers voor de Lourdesreis 2022 aanwezig op het Weijerplein. Enkele minuten later arriveerde de bus ook en konden de koffers ingepakt worden. Rond 4.50 uur reed de bus aan naar Maastricht waar we dit keer met het vliegtuig richting Lourdes gingen. Het was erg rustig in de bus want iedereen was nog een beetje slaperig. Mooi op tijd kwamen we aan op Maastricht Airport. Toen iedereen ingecheckt was, was er tijd genoeg voor een kopje koffie of thee en een meegebracht broodje. In de hoek van de wachtruimte stond een oude piano die al snel gevonden was door Maaike Pikkemaat. Ze speelde de sterren van de hemel en het eerste Marialiedje klonk door de ruimte. Het boarden nam betrekkelijk veel tijd in beslag. In het vliegtuig zaten we niet met de Boxmeerse groep bij elkaar, was het daarom waarom het zo rustig was? We hadden een behouden vlucht, met 20 minuten vertraging, tot de landing. De piloten lieten ons nadrukkelijk voelen dat we op Franse grond arriveerden: de landing was, tot schrik van menigeen, keihard! Nadat we de koffers voor het laatste stukje naar Lourdes in de bus hadden gezet, was bijna iedereen erover eens dat de reis naar Lourdes met de trein toch meer het echte bedevaartgevoel geeft. In de trein kun je lopen en maken de bedevaartgangers al kennis met elkaar. Aangekomen in 'ons' hotel Helgon, werden we meteen aan tafel verwacht, de warme lunch stond klaar. Na de lunch kregen we iets meer tijd omdat de rolstoelen nog niet afgeleverd waren. Om 15.15 uur vertrokken we in twee groepen om het Heiligdom te verkennen. Eén groep, de mensen die voor het eerst hier zijn, gingen met Kees mee de andere groep met Ruud. Het was prachtig weer zo'n 25 graden en zoals het er nu naar uitziet zal dat zo blijven tot donderdag. Na de verkenning namen we deel aan de openingsviering waar de hulpbisschop van Roermond, monseigneur Everhard de Jong, voorging. Alle aanwezige priester concelebreerden. Namens de hele Nederlandse groep werd er een grote Lourdeskaars ontstoken. Na de viering zijn we in alle rust teruggegaan naar het hotel waar we een heerlijk diner hebben genoten. De avond was verder vrij en de verwachting is dat iedereen vroeg in bed ligt…

Ben Wolbers en Astrid Kerstens

Voor het bekijken van het fotoalbum klikt u hier.