Zoals andere jaren zullen wij – dat zijn Susan van Driel en Ben Wolbers (tekst) en Sjaak van Zinderen (foto's) – proberen weer een verslag te verzorgen van onze belevenissen tijdens de bedevaart naar Lourdes.

Zaterdag 29 april

Het was nog donker toen de bedevaartgangers in alle vroegte hun huis verlieten om naar het Weijerplein te gaan. Daar stond om vijf uur de bus én Kees Thijssen en de vrijwilligers al klaar om de mensen op te vangen en de bagage een plaats te geven in het bagageruim.

We vertrokken op tijd, om half zes. Kees Thijssen heette iedereen welkom en pastor Wolbers bad het reisgebed. Dat deed hij nóg een keer, nadat we een groep pelgrims hadden opgehaald in Urmond. Toen was het op weg naar Tourcoing. Alles verliep vlot en de TGV die in die plaats op ons wachtte kon ook op tijd vertrekken.

Helaas moesten we anderhalf uur in Dax wachten. Dit deed een grote aanslag op het geduld van onze reisleider. Maar hierna konden we toch doorreizen en na een prettige en gezellige reis gleed de TGV Lourdes binnen langs het riviertje de Gave. Voor velen was het een ontroerend moment om het heiligdom te zien.

Vanaf het station in Lourdes werden wij met de bus naar hotel Helgon gebracht. Iedereen was wel aan een maaltijd toe. Het was inmiddels acht uur. Daarna konden enkele mensen het niet laten om ondanks de vermoeienissen tóch nog even naar de grot te gaan om Maria te begroeten.

Zondag 30 april

Het was een fris begin van de dag. Vooral de mensen die gisteravond te moe waren om nog te douchen, kregen een koude douche. De warmwatervoorziening was deze ochtend helaas defect.

Gelukkig hadden de meesten van ons goed geslapen na de lange reis van de vorige dag. We konden dus wel uitgerust aan de dag beginnen.

Om 10 uur was er de mis aan de grot waarin pastor Ben Wolbers concelebreerde. De viering was via de KRO in Nederland te volgen. Het was een stemmige viering. Er was veel aandacht van de pelgrims. Het jongerenkoor zong mooi en er werd goed meegezongen, geëntameerd door een enthousiaste dirigent. De hoofdcelebrant was kardinaal Eijk. Over de preek waren de meningen verdeeld.

Na een goede maaltijd en een uurtje rust gingen wij weer naar het heiligdom voor een rondleiding. Daarna was er een sacramentsprocessie met aansluitend een Lof in de Pius X met een zegen met het Allerheiligste. De processie, de viering en de menigte mensen die in deze immense kerk was samengekomen maakten indruk.

Zowel in de ochtend als in de middag was er wat regen waardoor de beschermende kleding aangetrokken moest worden. Helaas had Ben en zijn collega's in de processie daar niets aan.

Het wat natte weer mocht echter de stemming niet drukken. Het was een inspirerende dag.

Maandag 1 mei 

De vorige avond was het in de lobby van het hotel nog een gezellig samenzijn geworden. We moesten echter weer vroeg op om met de pelgrims die geen rolstoel nodig hadden en met de vrijwilligers de grote Kruisweg te lopen.

Het was zoals in andere jaren een indrukwekkende gebeurtenis. Ben probeerde het lijden van Jezus te verbinden met actueel lijden van mensen in onze wereld. Het mooie park, fluitende vogels, het ochtendlicht en het achtergrondgeluid van allerlei biddende mensen maakten dit tot een mooie ervaring. Daarna vertrok de voltallige groep naar oud-Lourdes waar wij een rondwandeling maakten langs plaatsen die betrekking hebben op het leven van Bernadette.  Na de maaltijd heeft de groep het Bernadettemuseum bezocht. Voor sommigen was het opvallend hoe armoedig de leefomstandigheden waren voor de familie Soubirous en in het algemeen in het Lourdes van die tijd. Bernadette heeft vóór de verschijningen en ook daarna geen gemakkelijk leven gehad.

Het bezoek aan het museum werd afgesloten in Café Royal voor een lekkere koffie, betaald door de sponsors van de bedevaart. Hierna hadden de pelgrims enige uren voor zichzelf. Na de maaltijd verzamelde de groep zich voor de lichtprocessie. Gelukkig was het goed weer, de regen bleef na de vroege ochtenduren gelukkig weg. Bij aankomst in het heiligdom bleek het de bedoeling dat alleen rolstoelers met begeleider als groep in de processie bijeen liepen. Loslopende begeleiders dienden zich helemaal achteraan in de stoet te voegen. Echter, van hen waren in onze groep de meesten  tamelijk ongehoorzaam. Zij voegden zich als extra begeleider achter of naast een rolstoel. Ben Wolbers zag op gegeven moment een pelgrim in rolstoel alleen staan. Daar voegde hij zich onmiddellijk bij. Tot hilariteit van de andere pelgrims kwam de 'echte' begeleider toen gauw aangesneld. Ben moest 'zijn' pelgrim weer afgeven. Daarna verliep de processie in een stemmige sfeer. Ook voor de mensen die het al vaak hebben meegemaakt, blijft het indrukwekkend. Voor de een was het aandragen van het verlichte Mariabeeld een ontroerend moment, voor de ander was het begroeten van Maria met de kaarsen erg indrukwekkend. Zo had iedereen wel zijn of haar moment. Na afloop van de processie werd het door het gedrang bij het verlaten van het heiligdom nog duidelijker hoeveel mensen hadden meegelopen. Het is wonderlijk dat dit tóch heel soepel verloopt.

Een groot deel van de groep kwam nog een uurtje samen in de lobby van het hotel voor een koffie of drankje. Zoals alle afgelopen avonden was gezellig.

Dinsdag 2 mei 2023

Wij begonnen ons gezamenlijk programma met het ontsteken van de Lourdeskaars die afgelopen woensdag in de basiliek was gezegend. Het vlammetje van de kaars dreigde door de stevige wind telkens weer te doven. Iemand merkte op dat we het licht niet alleen moeten ontsteken, maar ook moeten beschermen. Daarna trokken we naar de staties van de 'kleine kruisweg'. Een prachtige, expressieve groep beelden in wit marmer. Na afloop van het bidden van deze kruisweg bleken verschillende pelgrims geroerd. De kruisweg riep soortgelijke reacties op als gistermorgen. Na de maaltijd hebben we een bezoek gebracht aan de Cité de Saint Pierre. Dit is een onderkomen voor mensen die op wat voor wijze dan ook in de hotels niet terecht kunnen. Dit kunnen mensen zijn met een kleine portemonnee, daklozen, mensen met psychische of verslavingsproblemen. Het is prachtig hoog boven in Lourdes gelegen in een parkachtige, stille omgeving. In de verte zagen we besneeuwde bergtoppen. We herdachten Bernadette in een viering in de zgn. Schaapskooi. Een nagebouwde stal zoals die in Bartres waar Bernadette heeft gewerkt. Zowel Kees als Ben gingen in op het zware leven dat dit meisje en later jonge vrouw heeft geleid. Zij is erg eenzaam geweest, ook toen Lourdes al een bedevaartplaats was geworden.

De rest van de dag kon iedereen de eigen weg gaan. Meerderen uit de groep gingen in de avond opnieuw naar de lichtprocessie, maar nu als toeschouwer.

Woensdag 4 t/m zaterdag 6 mei

4 mei was voor de groep een rustdag. Een groot deel van de groep ging op excursie naar de Gavarnie. Anderen bezochten de burcht, maakten een rondrit met het treintje of bezochten een eucharistieviering.

Na het avondeten kwam iedereen samen voor een eenvoudige 4 mei herdenking. Marise Boon leidde deze viering. Wij hadden allemaal een speldje gekregen met de bevrijdingstoorts. Daar
waren we allemaal blij mee. Het prijkte bij ons op het naamlint van de bedevaart.

De ochtend van de volgende dag, Bevrijdingsdag, tevens de laatste dag van ons verblijf in Lourdes, werd door iedereen op eigen wijze gebruikt om de inmiddels vertrouwde plaatsen nog eens te
bezoeken, souvenirs te kopen etc. Helaas gebeurde er een ongeluk met een tweetal pelgrims die aangereden werden door een bus. Een van hen werd tijdelijk opgenomen voor onderzoek in het plaatselijke ziekenhuis. Gelukkig kon
deze pelgrim in de namiddag zich weer bij de groep voegen. Vanzelfsprekend was de schrik in de groep groot, maar toen alles verder in orde bleek was de blijdschap des te groter.

In de middag kwamen we bijeen in de kapel van St. Frai voor de slotviering die als thema had 'in dank terugkijken'. Deze eenvoudige kapel is dicht bij het hotel gelegen. Het is een
sober interieur met een Piëta, achter het altaar, als blikvanger. Een mooie plaats om te besluiten, vooral na de schrik van die ochtend. Het was opvallend hoe iedereen voluit meezong met de Marialiederen.

Daarna was het koffers pakken en na het diner volgde, zoals gebruikelijk, een bonte avond die georganiseerd was door enkele begeleiders. Ook daar werd uit volle borst meegezongen
met het 'liedjes raden' van bekende, oude, Nederlandse liedjes. Met de vlaggetjes die waren uitgereikt vanwege Bevrijdingsdag werd enthousiast op de maat gewapperd. De sfeer zat er goed in.

Zaterdag stonden we om half 9 klaar voor het vertrek. 's Avonds laat arriveerden we rond 12 uur. Moe maar voldaan.

De bijbehorende foto's kunt u hier bekijken!

Het bestuur van het Lourdesfonds wil iedereen heel hartelijk bedanken voor de financiële ondersteuning die deze prachtige bedevaart mogelijk heeft gemaakt.